شاخ ۵۰۰ سالۀ گاو که راز دارو‌های باستانی آفریقا را فاش کرد
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۰۸۰۰۴
سال ۲۰۲۰، نزدیک دهکده‌ی کوچک میسگاند در کیپ شرقی در آفریقای جنوبی یک بسته‌ی غیرعادی که در واقع هدیه‌ای برای علم بود به صورت اتفاقی کشف شد. این بسته یک شاخ گاو ۵۰۰ ساله از آب درآمد که یک سرپوش چرمی داشت و با دقت لابلای علف‌ها و برگ‌های گیاه بوفِین دیستیکا پوشانده شده بود.
به گزارش فرادید، درون این شاخ بقایای سفت‌شده‌ی ماده‌ای پیدا شد که زمانی مایع بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
(شاخ گاو مثل یک گنج با ارزش بین برگها و الیاف گیاه پیچیده شده بود)
این یافته‌ی چشمگیر، قدیمی‌ترین نمونه‌ی شناخته‌شده در آفریقای جنوبی است که دو یا چند عنصر به صورت آگاهانه درون یک محفظه با هم ترکیب شدند تا یک دستور دارویی بسازند. چندین موزه در آفریقای جنوبی در حال حاضر حاوی نمونه‌هایی از این شاخ‌های محفظه‌مانند است که در قرون نوزدهم و بیستم جمع‌آوری شدند، اما هیچ‌یک از آنها در یک بافت باستان‌شناسی کشف نشده بودند.
کاربرد‌های متنوع گیاهان(نقاشی مردمان سان روی صخره‌ها)
این محفظه‌ی دارویی درون یک پناهگاه سنگی رنگ‌شده پیدا شد. تاریخ‌گذاری رادیوکربنِ این شاخ، قدمت آن را حدود چهارصد تا ششصد سال قبل تخمین زده است. اگرچه پناهگاه سنگی حاوی چندین نقاشی از مردم سان (San) است، نمی‌دانیم قدمت آنها با قدمت این محفظه‌ی شاخ یکسان است یا نه. آن زمان، شکارچی-گردآورندگان سان و دامداران خوی (Khoi) در این منطقه سکونت داشتند که هر دوی آنها به وجود یک حیوان افسانه‌ای شبیه گاو اهلی باور داشتند که شاخ‌های آن را دارای خواص دارویی می‌پنداشتند.
مردم از خواص دارویی گیاهان دست‌کم ۲۰۰ هزار سال بهره‌برداری کرده‌اند. در خلال عصر حجر میانه (که حدود ۳۰۰ هزار سال پیش آغاز و میان ۲۰ و ۵۰ هزار سال پیش پایان یافت) مردم برگ‌های معطر خاصی را می‌سوزاندند تا فضای خواب‌شان را ضدعفونی کنند. عصاره‌های گیاهان نیز به ظاهر عنصر اصلی چسب‌ها و سموم شکار آن دوران بوده است. اما اطلاعات زیادی درباره‌ی دارو‌های سنتیِ عصر پیش-مستعمراتیِ آفریقای جنوبی در دست نیست. اطلاعات موجود نیز اساساً نشات‌گرفته از گزارشات مسافران اولیه و مطالعات مدرن انسان‌شناسی است. حالا این شاخ فرصت یادگیری بیشتر درباره‌ی دانش سنتی دارویی آن دوران را در اختیار ما گذاشت.
کاربرد‌های دارویی و معنوی(کیپ شرقی)
ترکیبات اصلی موجود در محفظه یعنی مونو متیل اینوزیتول و لوپئول هنوز در انواعی از دارو‌های گیاهی در کِیپ شرقی وجود دارند که انواعی از کاربرد‌های دارویی را دارند، از جمله کنترل قند خون و سطوح کلسترول و درمان تب‌ها، التهاب و عفونت‌های مجاری ادراری. از این ترکیبات گیاهی می‌توان به صورت موضعی برای درمان عفونت‌ها استفاده کرد: مالیدن پماد‌های ساخته شده از این ترکیبات روی بریدگی‌های روی پوست یکی از روش‌هایی است که مردمان سان از آن استفاده می‌کردند.
مونو-متیل اینوزیتول و لوپئول هر دو از نظر دارویی، ترکیبات ایمنی هستند. این به آن معناست که می‌توان بدون خطر فزون‌دارویی (اُوِردوز) آنها را قورت داد. هر دو ترکیب، تولیدِ دوپامین در مغز را تحریک می‌کنند. از مونو-متیل اینوزیتول برای درمان اضطراب استفاده می‌شود و گیاهان حاوی لوپئول را به عنوان داروی مقوی قوای جنسی استفاده می‌کنند.
برای مردمان خوی و سان، تمام دارو‌ها مختص درمان بیماری‌های فیزیولوژیکی نبودند. شفادهندگان متخصصانی بودند که کارشان درمان ناخوشی‌های فیزیکی و روحی بود. در واقع، یکی از کاربرد‌های اصلی پزشکی سنتی، در گذشته و امروز، درمان افسون‌زدگیِ ماوراء طبیعی بوده است. پزشکی و فرهنگ همچنان بهم‌پیوستگی تنگاتنگی دارند و پزشکی سنتی که بسیار تطابق‌پذیر است همچنان در مناطق زیادی از آفریقا نقش مهمی در حیطه پزشکی ایفا می‌کند.
ما دقیقاً نمی‌دانیم داروی بجامانده در این شاخ چه کاربردی داشته، چگونه از آن استفاده می‌شده یا کاربر آن دقیقاً چه کسی بوده است، اما در این شکی نیست که یک دارایی باارزش است و این حقیقت از نحوه‌ی پوشاندن دقیق و قرارگیری آن در پناهگاه سنگی مشخص است. چنان که پیداست، صاحب این شاخ قصد برداشتن آن را داشته، اما این اتفاق هرگز نیفتاده است!
نبودِ هیچ مدرکی دال بر تصرف بلندمدت پناهگاه به این معناست که این شاخ، یک کشف موردی و اتفاقی بوده که برای ما روشنگر دارو‌های سنتی به کاررفته در کِیپ شرقی ۵۰۰ سال پیش است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: شاخ گاو آفریقای جنوبی ی دارویی محفظه ی دارو ها ی دارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۰۸۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم
محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.
به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.
به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.
زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.
اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند
کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.
او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.
انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.
راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.
جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.
لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.
از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.
این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.
محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.
آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.
آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.
اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.
راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.
به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان